Jerry Lewis: The Man Behind the Clown

فیلمی به کارگردانی:Gregory Monro

جرى لوییس، از همان سال‌های آغازین فعالیت هنری‌اش، هم‌چون چارلی چاپلین، باستر کیتون و استن لورل، تماشاگران را با حرکات نمایشی، پانتومیم و طنز کمدی منحصر به فردش به خنده وا می‌داشت. با این حال، لوییس فراتر از یک دلقک بود. او یک فیلم‌ساز نوآور نیز به شمار می‌رفت که کنجکاوی سیری‌ناپذیرش او را به نوشتن، تهیه‌کنندگی، صحنه‌پردازی و کارگردانی بسیاری از فیلم‌هایی که در آن‌ها نقش‌آفرینی می‌کرد، سوق داد. حاصل این تلاش‌ها فیلم‌هایی کلاسیک و دوست‌داشتنی چون "پسرک هتلچی"، "مرد زن‌نما"، "پسر خدمتکار" و "پروفسور دیوانه" بود. لوییس با تبدیل شدن به یک "فیلم‌ساز تمام عیار" از انتظارات فراتر رفت و به نیروی محرکه‌ای در هالیوود تبدیل شد. او با نوآوری‌های فنی، صدای منحصربه‌فرد و دید بصری تیزبینش، مرزها را درنوردید و حتی مورد احترام و تحسین خارج از کشور نیز قرار گرفت. اما منتقدان آمریکایی و نخبگان فرهنگی اغلب هنر تند و تیز او را رد می‌کردند. در حالی که آن‌ها لوییس را چیزی فراتر از یک دلقک نمی‌دیدند، افرادی نظیر فرانسوی‌ها او را به عنوان یک مؤلف واقعی به رسمیت شناختند و این موضوع پرسش‌هایی را مطرح کرد که بیش از 50 سال است فرهنگ عامه آمریکا را به خود مشغول کرده است: چرا اروپایی‌ها جری لوییس را دوست دارند؟ این بی‌میلی غیرقابل توضیح آمریکایی‌ها نسبت به او از کجا ناشی می‌شود؟ آیا او فقط یک دلقک گستاخ و بی‌پروا است که به هر قیمتی به دنبال خنداندن است؟ یا یک نابغه خلاق؟ مرد پشت این دلقک کیست؟